■  Objawienie jako locutio Dei ad homines

Artykuł zostaje opublikowany w czwartym numerze „Resovia Sacra” w 1997 roku. Celem artykułu jest wykazanie słuszności określenia Objawienia jako „mowy Boga do ludzi”, ponieważ określenie to ma bardziej biblijny charakter. Mowa Boga jest przy tym rozumiana w szerokim sensie, to znaczy, jako słowa, znaki i czyny Boga. Ma ona charakter całkowicie dobrowolny, to znaczy jest owocem wolności Boga i Jego miłości do ludzi. Następną cechą mowy Boga do ludzi jest to, że jest ona słowem świadectwa o wierności Boga samemu sobie. Wreszcie, zawiera ona intelektualną treść, doktrynę zbawczą i nie jest jedynie wydarzeniem pozbawionym treści poznawczych jak chciałaby teologia liberalna i egzystencjalna. Objawienie jako mowa Boga do ludzi wymaga ludzkiego pośrednictwa tak, aby Boże słowo mogło być przyjęte przez człowieka. Koniecznym warunkiem zrozumienia Objawienia jest nadprzyrodzony stan słuchacza słowa, czyli jego życie w łasce Bożej.

« powrót